Kartaca Ulusal Müzesi

Kentsel Tasarım ve Peyzaj Entegrasyon Konsepti
Byrsa tepesinin, bir araya gelerek Tunus’un tarihine açılan penceremizin tam takımyıldızını oluşturan çevredeki 12 Arkeolojik alanın merkezi dönüm noktasını temsil ettiği gerçeği göz önüne alındığında, projemiz, ziyaretçinin hayal gücüne yardımcı olan bir manzara yaratarak bu bağlantı akışını vurgulamayı ve nihayetinde peyzajın yönleri aracılığıyla tarihin bir anını yaşamayı amaçlamaktadır. Mevcut ve ‘rastgele’ hazırlanmış yaya yollarını neredeyse hiç değiştirmeden, mevcut bitki örtüsünü koruyarak ve yolları vurgulayarak alana yaklaştık. 

Birden fazla arkeolojik alan, özellikle de tek biletle erişilebilen 8 alan arasındaki mekânsal iletişimin bazı ziyaretçiler için bazen yanıltıcı olabileceğinin farkındayız. Bunu önlemek için, yaya yolları boyunca çevredeki alanlara yönlendirmeleri vurgulamak için renkler kullanılmıştır. Bu sayede eğitim atmosferinin özellikle çocuklar için interaktif, ancak aynı zamanda bu yönlendirmeler aracılığıyla çevre alanlara yolculuklarına devam etmeye davet edilecek yetişkinler için de oldukça yönlendirici ve net olması amaçlanmıştır. 

En önemli peyzaj müdahalelerinden biri, alandaki farklı seviyelerdeki merdivenlerin yanına ve eski Saint-Louis de Carthagel katedralinin girişine rampalar ekleyerek tekerlekli sandalye kullanıcılarına eşit erişilebilirlik sağlamaktır. Alan kullanımının esnek olduğu ve sadece müze işlevine adanmadığı göz önünde bulundurularak, mevcut yeşil alan içinde kılavuz yollar ve kentsel donatılar gibi minimum müdahalelerle rekreasyon alanları ve piknik alanları oluşturulmuştur. Yaz aylarında ulaşılabilen yüksek sıcaklıkları göz ardı etmemek önemlidir, bu nedenle farklı yaşlardaki kullanıcılara rahat bir sosyalleşme deneyimi sunmak için gölgeleme elemanı, su çeşmeleri ve dinlenme bankları sağlanmıştır.

 Mimari Bağlam ve Müze Ek Yapısı
Saha verileri ile bağlam değerleri ve müzenin işlevi için öngörülen işleyiş şeması irdelenerek nitelikli ve kimlikli bir mekân elde edilmeye çalışılmıştır. Ulaşılmak istenen mimari bağlamın yalınlığına önem verilmiştir. Tüm tasarım yaklaşımı, esnek program öğelerine yalınlığı ile cevap verir. Çağdaş mimari kriterleri içeren özgün bir dil oluşturulmaya çalışılmıştır. Ek bölüm binaları güneş kontrolü ve doğal havalandırmadan maksimum fayda sağlayacak şekilde konumlandırılmış, iç mekan çözümlerinde de bu durum göz önünde bulundurulmuştur. Yeni giriş yapısının mevcut binalarla ilişkisi mimarlık ve bellek bağlamında ele alınmıştır. 

Yeni giriş yapısı, biçimini ve konumunu Roma ve Bizans dönemlerinde bölgede var olan arkad yapısından (Portiques) almaktadır. Fikrin temel amacı, ziyaretçiye bu tarihi deneyimi yaşatmak için alanda var olan tarihi katmanları çağdaş bir kurgu ve peyzaj aracılığıyla ortaya çıkarmaktır. Geçmişin izlerinden yararlanılarak ortaya çıkarılan katmanlar, kentsel belleği güçlendirmeyi ve aidiyet duygusunu artırmayı hedeflerken, yapıya çağdaş bir müdahale olarak eklemleniyor.

Pasajlara referans veren yeni giriş yapısı önerisi, özgün çatının kırma çatıya dönüştürülmesiyle mevcut müze yapısına çağdaş bir müdahale olarak belirgin bir şekilde ortaya çıkıyor. Yeni giriş yapısı, müze önerisinin giriş holü, fuaye ve geçici sergi gibi işlevlerini karşılarken, aynı zamanda gerektiğinde açılabilen, avlu ve çevresiyle birlikte yaşayabilen yarı açık ve çok amaçlı bir etkinlik alanına dönüştürüyor.