Karadağ Acil Durum Sağlık Merkezi

Tasarımın ana hedefi, belirlenen gereksinimleri titizlikle karşılayarak Yarışma Görevi’nin belirttiği parametrelerle uyumlu bir öneri ortaya koymaktır. Aynı zamanda, tasarım özgün bir mimari kurguya çağdaş bir ek tasarlamayı sembolize etmeyi amaçlamakta ve hem mikro hem de makro çevrenin görsel kimliğine katkıda bulunmayı hedeflemektedir. Bu bağlamda, yüksek işlevsellik, mimari özgünlük ve kurumun mekansal ihtiyaçlarına ve operasyonel verimliliğine duyarlı bir yanıt vermek öncelikli kriterlerdir. Karadağ Klinik Merkezi’nin belirlenmiş mimari mirası doğrultusunda, proje mevcut yapının otantisitesini koruma gereğini kabul etmekte ve bunu becerikli bir şekilde yeni Acil Durum Merkezi’ni barındıracak şekilde genişletmeyi amaçlamaktadır.

Tasarım önerisi, Karadağ Klinik Merkezi içinde Acil Durum Merkezi olarak mimari bir kimlik yaratmayı hedeflemektedir. Tasarımın temel prensibi, mevcut yapıları kullanarak ve eksik olanı ekleyerek, yıkım ve yeniden inşa etme yerine daha az malzeme, enerji ve para harcamak ve mevcut alanın verimli kullanımını sağlamaktır. Bu ekolojik endişeler, dünya genelinde dile getirilmekte ancak ne yazık ki genellikle uygulamaya konulmamaktadır. Yaygın yıkım nispeten yeni bir olgudur; aksi takdirde tarihi şehir merkezleri ve eski binalar artık var olmazdı.

Modern mimarinin yıkılması, durup düşünmemizi gerektiren bir durumdur, çünkü bunun için objektif bir neden yoktur. Modern binalar, eski binalardan daha kötü inşa edilmemiştir ve mimari tarzların eklenmesi ve üst üste binmesi, her dönemin toplumdaki evrimini yansıtarak tarihimize katkıda bulunur. Bu modern binaların tümünün yıkılması için geçerli bir neden yoktur, çünkü ömürlerinin sonuna gelmemişlerdir. Yıkılan binaların yerine gelenler mutlaka daha iyi değildir ve yıkımda kaybedilenler arasında insanların yaşamları ve çevreleri, ayrıca hala kullanılabilecek yapılar, malzemeler ve alanlar bulunmaktadır. Bu, büyük bir mali kayıp ve önemli bir karbon ayak izi temsil eder. Yıkım, günümüzün ekolojik ve sürdürülebilirlik zorunluluklarıyla tamamen uyumsuz olan bir israftır. Yıkımla birlikte şehrin hafızası ve tarihimizi anlamamızı sağlayan izler de silinir. Örnek teşkil eden eylemler yıkım sonrasında başlamaz.

Bu tasarım, sürdürülebilirliği ve çevresel duyarlılığı temel alarak, modern yapıların korunması ve yeniden işlevlendirilmesini vurgulamaktadır. Mevcut yapının entegrasyonuyla, hem tarihi hem de çağdaş unsurların harmonisini sağlayarak, şehir hafızasını korurken yeni nesil ihtiyaçlara cevap veren bir çözüm sunmaktadır. Böylece, mimarlık pratiğinde yıkım yerine dönüşüm ve yeniden kullanım ilkeleriyle, geleceğe yönelik sürdürülebilir ve çevreci bir vizyon ortaya koyulmaktadır.